Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Размышляйма: хто ж такі байструк?

Яшчэ не ацэнена

Груша пакручаста ля дарогі.
Й хто яе васьмёркай аж сагнуў…
Пэўна, ж дзяцел. Той, шо кошка ўжрала.
Ці то, можа, Таня, шо з Бежкуў.

Тут шасэйка! Шо ты хочыш з дЯблаў.
Ўсталяваўся зь сталін в Огову й.
От я отчого тут гонды й плачу:
Господі! Нывжэ я полешук?

Ну, шукаю но ж ужо удачу.
Ілі (чы) то поле во ув Люд?
Да, й собакы нічаво ны гадять.
Прамо-ткы скрізь пранікы ш кладуць.

Ув ладах заўсёды сь мы са ўлады.
Не ў лядах душа паскудных скунс.
Всэ оно й знішчають коло батька.
Пуній но поставмо 8 штук.

Ну, а ты поймэш мынэ, товарыш?
Ліцьвінюк! Ты ж тожэ гэтак уж
Мовы ўласнэй навытьКы нэ маісь.
Эх, вы, нэмоч! Пятэ кола Гусь!

Ню, незя зе мовіць на трасянцы?
Праўда зе, сё й Півынь Курцы друх?
Ну, то Астралогію зучайтэ,
Колы ныц я вам вжэ й ны й даю зь.

Юзік з Бродніц-Юхт
Тута я ф падруг.
Відіш? Курк скубут!..
Не ж і псарня вдруг.