Не зразумею я ніяк,
Пытанняў гэткіх як сабак.
Мяне і мучаць, і злуюць –
і недарэчна ўсё псуюць!
і ідзяце вы стараной,
не прывітаўшыся са мной,
пагляд не кідаючы ў бок,
дзе на пасту – я, верны цмок!
Бо я нязменны вартавы,
я даберман старажавы,
я медны вершнік на кані –
ўсё дзеля Вас, не лгу, ані!
Мароз і вецер апячэ,
па бровах дождж мяне сячэ,
сказаць «кахаю!» не магу
і моўчкі праглынаю сум!
вельмі кранальна, по
вельмі кранальна, по дзіцячаму.
чароўна і прыгожа.
чароўна і прыгожа.