Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Смаргонь ранішняя

Сярэдняя: 4 (5 галасоў)

Смаргонь ранішняя.

Глядзіцца храм у люстра става –
якая дзіўная выява!
Ён побач – паралельны свет,
як вечны Божы запавет.
Шапочуць ясені і клёны.
Звініць птушыны хор натхнённа,
зірнуў Францішак задуменна
на ўсход, дзе ззяе пераменай,
дзе праз карункавыя хмаркі
квітнее велічна заранка.
Пад булькат рэчкі хуткаплыннай
сплывае ўдалеч час няспынна.
Па берагах, як вартавыя,
паўсталі валуны сівыя,
тут рарытэт падзей далёкіх
і дар уважліваму зроку
з зямлі прарос, як святаяннік,
вайны ўспамін, бы пакаянне.
Па сцішанай алеі парка
спяшаецца хтось вельмі шпарка:
то з акадэміі мядзведжай
вядуць артыста два заезжых
вясёлых, шустрых скамарохі,
ды раптам скамянелі трохі.
Тым часам сонца шарык меней,
хоць шчодра сыпле промні жменяй.
На Оксне ярка хвалькі ззяюць,
дзень новы радасна вітаюць.