Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Сястры Зіне

Сярэдняя: 5 (2 галасоў)
Нас з табой гадавала
                               лясная прырода,
Мы раслі з калыханкай
                                    асін і дубоў...
Уставалі зарана,
                        яшчэ да усходу,
I у Мехава гналі
                         паўсонных кароў.
Мы з табой вымяралі
                                  адны кіламетры
I з Насілаўскай школы
                                   ішлі за руку
Праз бухматыя гурбы
                                  з марозам і ветрам,
Рукавічкай ты часам
                                мне грэла шчаку.
Мы з табою раслі
                           ў весялосці і слёзах.
Многа сонца было,
                             многа хмар праплыло...
Адспявалі шпакі
                         на красуні бярозе,
Праляцелі гады,
                         як шпакі за сяло...
Забалоцце старэла,
                              а бабкі сівелі,
Падзічэлі сады,
                       зараслі дзірваном...
Успаміны вяртаюцца,
                                  дзе мы дурэлі
На мурожным абрусе
                                  ў бяроз пад крылом...
Дзякуй, мілая Зіна,
                             што жывеш ты на свеце!
Хай слязінка на вейцы
                                  толькі ў шчасці дрыжыць.
Хай жа зорка твая
                            нарачоная свеціць
I вякуецца шчасце
                            на роснай мяжы.