Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

У пераходзе

Сярэдняя: 1 (1 голас)

Зацятыя ў карагодах
Бягучай у метро гурбы,
Шмат крамаў у пераходах,
Дзе кветкі пад густ ёсць любы.

Што колераў і адценняў!
І назвы вось так не ўзгадаць!
Яны ж ля шэрых каменняў
Сіротамі ў вочы глядзяць.

І кожная нібы просіць:
- Ратуйце, купіце мяне!
На свежым паветры, сонцы
Хоць колькі хвілінак міне!

Ня ведалі навальніцаў,
Віхур не хіліў да зямлі -
Субстраты ды электрычнасць
Энэргію кветкам далі.

Іх мроі - у хвалістым полі,
У казачных ціхіх садах,
Аб спевах птушак на волі,
Сапраўдных жывых каранях.

А боль ад разбітых мараў
Вяртае думкі з палёту
Да абыякавых твараў,
У несканчаемы шоргат.

Жыццём сваім пераходам
На продаж гуртам і дробна
Спяшаемся ад свабоды -
У цяжар яна, падобна.

Расчынены насцеж дзверы
У цёмныя сутарэнні.
Хавацца далей? Паверыць,
Пачуўшы сваё сумленне,

Упэўніцца, што за межы,
Прыдуманыя знянацку,
Хутчэй перайсці належыць,
У Святле Жывым ратавацца!

Збаўляючы невідушчых,
Іх кліча Святло ў палеткі,
У якіх расцвітаюць душы,
Нібы чароўныя кветкі.