Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

У цягніку

Сярэдняя: 4.5 (2 галасоў)

Загартаваныя, немаладыя,
Строй і абутак зношаны.
Час не шкадуе галовы сівыя:
Тчэ павуціньне зморшчынаў.

Запрацаваныя чорныя рукі,
Вочы, жыцьцём стамлёныя.
Зашмальцаваныя старыя брукі,
Пэўна, ў Саўку куплёныя.

Торбаў цяжар, а яе ня кінуў,
Мужна руку трымаючы.
Ад маладосьці да дамавіны
Зь ім, ні пра што ня дбаючы.

І, калі сонца гарачай пасмай
Твар апякло прымушана,
Сам перасеў туды. "Ты моя сказка,
Вова! Моя отдушина..."