Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

УСЁ Ў ЖЫЦЦі - Ў СВАЮ ЧАСІНУ.

Сярэдняя: 3.2 (27 галасоў)

Прыйшла парА…
Прыйшла. Стаіць.
БалбОча нешта,
нават з гордасцю …
Я – працу адлажыў.
І што, парА,
з табой рабіць?
Чаго прыпЁрлася?
Яна – пакАзваць мне:
навошта, як, куды…
Ды, неяк,
баязліва, запалошанна…
Эх, ты – парА,
калісьці быў я маладым…
А зАраз ты
навошта мне?
Дзе ж ты, парА,
была ранЕй?
Калі быў поўны сіл і мОцы,
а я – здарОвы Дуралей,
бяз цэльнага напрамку
гойсаў…

Прыйшла парА…
Набегалася дзесьці?
Але,
ня буду гнаць Яе з двара.
СпатрЭбіцца.
Ёсць для Яе
мае унукі, й дзеці…

18 красавіка 2013 г.

**( балбОча нешта – что-то тараторит; нават – даже;рабіць – делать; навошта,як,куды – зачем,как,куда;ды, неяк – да как-то; запалошанна – испуганно; калісьці – когда-то; А зАраз - а сейчас; ранЕй – раньше; мОца – возможность мочь; бяз цэльнага напрамку – без целенаправленности; гойсаў(жарг.) – прыгал туда-сюда; дзесьці – где-то; спатрЭбіцца – пригодится).



ПРАЦЯГ А Я – здарОвы

ПРАЦЯГ

А Я – здарОвы Дуралей,
бяз цэльнага напрамку.
хутчэй ты чАрку мне налей
чарнІльца гэтым ранкам!
ХлябнУ яго і - знОў насру
Ў чарговы раз на Вершы.ру!