Непагода…
Непагода…
Хмары засцяць свет бясконца…
І ўжо – неверагодна,
што калісьці будзе сонца…
Дождж не лье,
а дробна сыпле,
прамачыўшы ўсё навокал.
Шэра…
Сумна…
Мары зніклі…
І ўсё жыццё прамокла…
Ну, няма ніякай мочы!
-Жонка!
Рыбы мы, ці людзі?
Колькі ж нам,
як рыбам, мокнуць?
Прасвятлелі ў жонкі вочы:
-Мілы, сумрачацца хопіць…
Будзе сонца, любы,
будзе !
3 ліпеня 2011г.
Алег! Хораша напісана! З
Алег! Хораша напісана! З гэтага верша атрымалася б добрая песня! Застаецца толькі знайсці таго, хто пакладзе гэтыя радкі на музыку.
Таццяна Дз.
Таццяна,..вялікае
Таццяна,..вялікае дзякуй...
... а мне больш хочацца, каб Зміцер Вайц. праспяваў "Беларусь, мая матачка,...".
А на "Непагоду" я маркую,што мой сябра Алег Молчан напіша музыку...