Вершы беларускіх паэтаў

Пайшлі з унУкам
лАдзіць лаўку.
Што пад антОнаўкаю,
ля калОдзежа.
Унучак мой, канешне, шчэ маляўка…
Але…
Там-сям, сім-тым, ды й дапамОжа.

Бо, цяга ёсць да працы,
калі з дзЕдам.
ЦікАвіцца…
Глядзіць, як справа йдзе у дзеда…
І мне – спакой,
бо пад наглЯдам,
бо – жыЎчык-непаседа!
Улезе ўрАз – куды ня трэба!

Нясе за мною малаток з цвікАмі,
а я – слупкі, пад лаўку,
ды – нажоўку.
Аж тры гадЫ
дажджы змагаліся з слупкАмі…
Згнаілі…
Патрэбна
ўгрунтавАць слупкі паноЎку.

Прыселі, каля лаўкі.
Па-сур’ёзнаму
абгрунтавалі план працОўны.
Малы…
А – патрабУе, каб ямУ
тлумАчыў дзед, не “абы як”,
а па-“спяцОўнаму” …

АбмазгавАлі.
ВыслухАў “паважныя парады” ўнука,
ды й за справу, па-працОўнаму.
Бо, гэта толькі “з боку” –
прОсценькая “штука”,
лавачку падгніўшую ўмацоўваваць!

Падкапалі слУпікі, разгОйсалі
лавачку, удвух –
унучак тут тады, навошта,
выцягнулі,
і – замест гнілля, ўжо моцныя
слУпікі прыбілі к дошкам.

Тут ужо унук стараўся…
Малатком,
у захапленні, ў шчасці, блЯмцаў…
Дзед, яму – такую Справу даў!
Нават,
калі “пападаў” па пальцам,
войкаць – войкаў…
Але, Справу – не кідаў!

УкапАлі.
ЎтрамбавАлі,
слУпікі камЕннямі.
Селі. Ўдвух.
Крапка-а-а, хал-л-лера, лавачка…
Паўбіваў унук цвікІ,
надзейна!
Пахваліў…
Й, пайшоў,да іншых “справачак”.

Цераз нейкі час,
не, не выпадкова,
а каб надзор за ўнукам мець,
выглянуў,
а там – дзяўчат вясковых
паклікаў ўнук,
на лаўку – пасядзець…

Усадзіў.
Хадзя-і-ін… Гаспадар…
І рукамі мАшыць, так старАнна…
СпавядАе,
спрытна як рабіў удар
па цвікАм, як Майстар спраўны!

Потым палец паказаў,
пабіты…
Разглядалі…
З захаплЕннем, з спачувАннем…
Я ня ведаю
аб чым вялі бяседу дАлей,
проста дзеці,
пад антонаўкай,
на лаўцы ля калодзежа,
гуртОчкам спачыналі…

2 мая 2013г.

**( лАдзіць – приводить в порядок; лаўка – скамейка; калОдзеж – колодец; праца – труд; цікАвіцца – интересуется; справа – дело; наглЯд – присмотр; улезе ўрАз – куды ня трэба – влезет моментально куда не надо; цвікі – гвозди; слупкі – столбики; змагаліся – сражались; патрэбна – необходимо; паноЎку – по новой; абгрунтавалі – обсудили; працОўны – трудовой; патрабУе – требует; тлумАчыў – объяснял; “абы як”(жарг.) – бестолково; па-“спяцОўнаму”(жарг.) – профессиональным языком,серьёзно; “паважныя парады” - солидные советы; за справу, па-працОўнаму – за дело,по-трудовому; “з боку” (жарг.) – со стороны; ўмацоўваваць – укреплять; разгОйсалі – раскачали; навошта – зачем; моцныя – крепкие; дошка – доска; у захапленні – с увлечением; блЯмцаў (жарг.) – ударял со стуком; надзейна – надёжно; да іншых “справачак” – к иным “делишкам”; цераз нейкі час – какое-то время спустя; не выпадкова – неслучайно; паклікаў – позвал; старАнна – старательно; спавядАе – ведёт рассказ о значительном событии; спрытна – ловко; рабіў – делал; спраўны – расторопный; з захаплЕннем, з спачувАннем – с увлечением,с сочувствием; гуртОчкам – вместе,сообща; спачыналі – отдыхали в покое и неге).