Вершы беларускіх паэтаў

Са зборніка “Прытчы Дурака”.

СустрЭлісь два РазУмніка –
“Тутэйшы”, й “БеларУсачка”…
На грУнце Мовы
прарасцІлі Інтарэс,
які папёр,
пад іх кірУнкам,
у сфэры высачАйшыя,
ня тУтачкі,
а, напэўна, аж да Бога,
да нябЕс…

Паслухаў Бог Разумнікаў,
абОдвух…
І кажа ім:
– Я, “інтарэс” ваш бачу…
Я – ЎсёзнаЎца!
Але,
ў маю “УсёдасвЕдчаную” мОрду
ваш “інтарэс”
чамусьці не ўмяшчАецца.

– Я гэты “інтарэс”
у галавУ піхАю, кОмкаю…
Ня проста так,
а з Божжаю натУгаю!
А ён жа прэ з мяне –
салОмаю,
як з галавы ў Страшылы-Мудрага…

Ніяк не ўразумЕю я,
чаго вам там патрЭбна?
З якога гора завялася спрЭчка?
Разумнікі крычаць:
– Народ, на Беларусі, наш,
ганЕбны!
На Мове Беларускай
размаўляе недарЭчна!

– Трашчыць народ “трасЯнкаю”,
карэжа слых “сярмЯжкаю”!
Нам, Мовазнаўцам-пАнскім,
з народам-хАмам,
побач жыць тут,
цЯжка!

– ЖадАем,
каб усе на Мове СпраЎнай,
на Мове ПрАвільнай
загаварЫлі.
– А ён, народ, ня хоча…
Вось такая, Божа, з’ява…
Дык ты,
народу,
паслухмЯнасць утварЫ!

– А мы, як МовавЕды,
іх напрАвім,
распавядАем ім,
як трэба размаўлЯць.
А тых,
хто моваю валОдае няпрАвільна,
з Краіны будзем высялЯць!

Бог падумаў, і сказаў:
– Ад вашай “сУччасці”
я ўзарвУся зараз, як Сусьвет!
– Бачу, што народ вы змУчалі,
і Мове – прыняслі нямала бед…

– Палятаў над Краем я,
і ў – рОспачы…
Мова руская паўсюль,
і рускі Мат.
І чаго ж вы ад народа хочаце!
Вы, з Уладамі,
у гэтым – вінавАтыя!

Справы, Ўсе,
вядуцца – не на Мове.
Шыльды на будынках – іншазЕмнасць!
Па-руску, нават,
вы з каровамі.
ДзіцЁ,
ад вас – на рускай мове Енчыць…

ПаўсЮдна людзі –
“говорЯт”, не “кАжуць”,
але ж, нікога гэта не трывОжа…
Ня чуў я Тут
“трасЯнак”, ці “сярмЯжак”…
Вы брэшаце у гэтым,
нават Богу!

– У нас, Багоў,
нямА такой дурОты,
каб за памылкі ў Мове – ў псіхі!
– Я вам скажу,
насельніцтва –
ня можа стаць НарОдам,
без Мовы-Хлеба,
аб’ядноЎваючай Ўсіх!

– А вы?
Вы Мову – Сорамам зрабілі…
“Ня так!” … “Ня гэтак!”…
“Навучыцеся спачатку, так, як трэба!”
Разумнікі!
Вы!
Вы – Мову Беларускую забілі!
…народ пакінулі бяз “Хлеба”…
*+*
17-18 мая 2013г.
**-“трасЯнка” – диалект из белорусско-русских слов, “сярмЯжка”- простой, нелитературный, деревенский говор.***
**( сустрЭлісь - встретились; на грУнце Мовы – на почве Языка; пад кірУнкам – под управлением; напэўна – навернОе; бачу – вижу; ЎсёзнаЎца – Всезнающий; УсёдасвЕдчаны –ВсесвЕдущий; патрЭбна – нужно; спрЭчка – спор,спорность; ганЕбны – позорный; недарЭчна – глупо;
з’ява – явление; паслухмЯнасць утварЫ – послушание сотвори; Сусьвет – Вселенная; рОспач – отчаяние; справы – дела; шыльды – вывески; брэшаце – лжёте как псы;
памылкі – ошибки; насельніцтва – население; Сорам – Стыд).