Я не супраць трапіць у ад,
Не супраць у дрыгву зайсці,
Няхай будзе здзеквацца кат,
Я праз боль змагу перайсці.
Я змагу агаліць сваё сэрца
І знайсці для душы прытулак,
Якая наперад імкнецца
І бачыць у крылах ратунак.
Я не супраць жыць у гэтым свеце,
Не супраць абдымку смерці.
Усё змагу пры ўмове адной:
Калі ты будзеш побач са мной.
Які вялікі кошт даверу! Але
Які вялікі кошт даверу!
Але як легка той давер згубіць.
На кроплю болей страціць нэрвы,
Каб толькі момант аднаму пабыць.