Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Зад

Сярэдняя: 5 (18 галасоў)

Еду я ізноў на дачу,
Сутнасць каб спазнаць свабод,
Сярод барахла і срача
Пах жыццёвы і смурод.

Сотак пяць у маім актыве:
Агарод, вішнёвы сад
І ў рэальным пазітыве
Усіх суседак розны зад.

Калыхнулася вялікім
Валькі моцная карма,
Да заходу і не знікне, -
Пустазелля, - жыў дарма!

З опернага вось Алены
Ляжкі дзве тырчаць тырчком,
Карані шукае хрэну, -
Безмужыцкі Ленкін дом.

Вось Марыськін, Кацькін, Светы,
Вось Ларыска ў негліжэ, -
Кожны са сваёй прыметай!
З незнаёмымі - цяжей.

Хто сказаў «неэстэтычны»
Гэты нелексічны рад?
Спецыфічна паэтычны,
Той жаночы дачны зад!



Мне вельми спадабаўся гэты

Мне вельми спадабаўся гэты верш.
Ён прасякнуты вясёлым настроем,
даруе пачуццё радасцi i шчасця.