* * * Замяцеліў вішанькамі май...

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

* * *

Замяцеліў вішанькамі май.
Сыпле й сыпле, несупынны гэткі.
Прыгаршчамі поўнымі збірай
У траве пялёсткі, як манеткі.

Языком іх вецер зліжа, ах!
Не паспее і на смак забыцца –
Вішнямі-каралямі ў садах
Палахліва ліпень загарыцца.

* * *

Ірына Касянкова, Вс, 07/05/2015 - 08:14

Прыгожыя радкі напомнілі мне дзяцінства, вялікі сад, духмяны водар квітнеючых вішань...Як незвычайна хораша стала на душы!!!

Госць, Пн, 02/23/2015 - 22:11

спасибо!!!

Вершы беларускіх паэтаў