Зацішкі росныя палян
Ніколі сонца не праспалі, –
Красу вясны ў сябе вабралі
Зацішкі росныя палян.
У час суровы, ў дні вайны
Тут ракаталі грозна сосны,
Сваіх братоў хавалі сёстры
У час суровы, ў дні вайны.
Яны навек тут засталіся,
Каб смерцю смерць перамагчы, –
Красу зацішкаў берагчы
Яны навек тут засталіся.
І ў лесе –
мір і цішыня,
Якіх так праглі партызаны.
Паслухай вечарам ці рана:
У лесе –
мір і цішыня.
Зацішкі росныя палян
Спавіты ранішнім спакоем...
Не, нездарма грымелі боем
Зацішкі росныя палян!..