Жанчынай Бог мяне ствары ,
Жанчынай буду да сканання.
Ён у душы маёй адкрыў :
Пакуту, смагу да кахання.
Як роза раніцай расу
Пялёсткам п`е адмыслова
Так я душы сваёй нясу
Жаданае "каханне" слова.
Як кошка на пяшчоту рук
Імкнеца прытуліцца шчыра,
Так я стрымаю сэрца рух
І зноў суцешу сваю ліру...
Жанчынай Бог мяне ствары ,
Жанчынай буду да сканання.
Ён аб адным мяне прас ,
Каб не цуралася кахання.