Па гэтай зямлі ўрачыстай
Хадзілі, як лярвы, яны;
Кляліся ня здраджваць раз трыста...
О, чорныя здані вайны!
Паслухай у гневе, радзіма,
Узняўшы над гадамі меч, —
Наш Горкі задушаны імі...
Смяротнай будзь, кара, за смерць!
Яны рыхтавалі нам астму,
Таемныя колбы атрут.
Паны, дакаціліся?! Баста!
Народ вам свой піша прысуд.
Усіх вас, і "левых", і "правых"
З зямлі бальшавіцкай сатрэ
Народная наша расправа —
Расстрэл!