А чым яшчэ заняцца ўвосень,
Калі жыцьцё – ў напрамку дна,
Калі зьядае шэрань росы
Ды так няўтульна безь віна?..
А чым яшчэ заняцца ўвосень,
Калі дажджы празь небакрай?..
Дажынак сьвята адбылося...
І – дзе ЯНО!?! – шукай-гукай!..
А чым яшчэ заняцца ўвосень,
Калі любая навіна –
Не угаворвае, ня просе –
А патрабуе ўзяць віна?..
...І далягляд чырвона-жоўты,
І шыза-сіні сябра твар,
(Ледзь здольны вымавіць: “пайшоў ты...”)
І стойка бара, як алтар...
А чым яшчэ заняцца ўвосень –
Блукаць ў тумане летніх сноў...
Калі ўжо старасьць на парозе,
І кліча сьмерць: “Let’s go! Let’s go!..”