Не, мне не сорамна, что я беларус,
Бо да шчасця-не такі як усе.
Я не выканваю кожны прымус.
Мая краіна, ва мне жыве.
Загады на подпісы я ігнарую.
І голас свой я, аддаю толькі тым
Кім захапляюся, каго шаную,
Каго дапушчу да сваёй душы.
Будзем змагацца і хутка настане
Час, калі кожны змажа сказаці
Гучна, нібыта, сораму мала...
Што БЕЛАРУСЬ, наша Родная маці.