Багдановіч, ратуй,
Ад знікнення ратуй, ад нямоты.
Пачуццём тым гаручым ратуй,
Праз якое ты быў не самотны.
Багдановіч, даруй,
Што ў цябе мы вучыліся мала —
Мы да Коласа йшлі чарадой,
Нас выводзіў у людзі Купала.
Багдановіч, пачуй,
Як знясіленым лебедзем слова —
Беларускае слова! —
Над магілаю кружыць Стральцова.
Багдановіч, вартуй,
Кожны крок наш і і рух недарэчны...
Хай загадка твая
Застаецца загадкаю вечнай.
Здымаю шляпу!
Здымаю шляпу!