Ну, пашчасціла! У Ані —
найцудоўнейшая няня:
не прастая — залатая —
як матуля, даглядае.
Да ўсялякага раўнуе
дый уважліва пільнуе,
каб у дрэннае не ўлезла
і ўсю хату не разнесла.
І не збегла, і не ўпала,
і мабільны не купала,
і кудысьці не зляцела,
ды не змерзла, не ўспацела.
Ну і няня! Дні і ночы
за Анютай пільна сочыць —
і не просіць адпачынку
ад нагляду на дзяўчынкай!
І прыспіць, і пагуляе,
і па снезе пакуляе,
і пагрэе Ане спінку,
і накорміць мандарынкай.
І заўсёды абароніць
ад ката і ад вароны,
ад хлапечы-хулігана,
і ад таты, і ад мамы.
І, усякі ўласны дотык
напаўняючы пяшчотай,
прыабдыме, суне кніжку:
"Пачытай-ка" мне, Малышка!"
Вы спытаеце, хто гэта
клапатлівая кабета?
Адкажу вам "замалёўкай":
гэта — Аніна сяброўка:
прыгажуня, разумніца,
на забаўкі масцярыца,
поглядае з дабрынёю...
Зацікавіліся ёю?
Хто такая: не бабуля,
не сястрычка, не матуля?
Ёсць адгадка? Аніякай?
Гэта — Буся — " нася бака"!
—————————————
"Нася бака" — "наша собака".