Калмыкову С.Н.
Ці абыякавы і чулы,
Ці ўсязнаўца і дурны -
Я быў усялякім за мінулым,
Ці ж упікаць мяне за тым?
Але цяпер аб тым мінулым,
Аб мой, не з роскашы, рубель,
Замоўчце знаўцы ўсе, і дурні,
Да вас патрачан мой давер.
Не засталося тых надзеяў;
Узяць крыважэрцаў на тапор,
Сквапцаў, хціўцаў, ліхадзееў,
Ськінуць у бездані ад гор.
Не дурні вы, але не знаўцы,
Ды й не аддзел барадзьбітоў.
Вы - авечы гурт дрыжачы,
Прад валацугаю ваўком.
-2.04.15.