вячэрні акт, сваёю прахалодай
згарнуўшы сцэну дзённых спраў у кроў,
спектакль тысячны даваў з нагоды
такога захаплення дзівакоў.
я стомленасць змываю абмываннем
так развітаўшыся з гарачым днём
з адвечным неадказанным пытаннем
мне раніцай паўстане акаём
кароткая гадзіна, каб маліцца,
крануцца моўчкі таінства ўва мне,
і сціпла прад Стваральнікам схіліцца
ў пранізліва звінячай цішыні
і перад Ім, прад тым хто многа Вышай
пыхліва-прагных, прымітыўных нас
ачысціць душу, стаўшыся чуць бліжай,
без шалупіння адпраўляць галас
цямнее хутка свет сярод малітвы,
змярканні гэты веды мне далі:
жыццё кароткае, для духу бітвы,
увесь час трэба быць нам на зямлі
і растварыўшы ўшчэнт заслону часу,
гадзіны тыя ў глыбіню плывуць,
асветліўшы мне думкі толькі зараз,
што тут для вечнасці пакутую-жыву ...
якая глыбокая філасофія, дух
якая глыбокая філасофія, дух захапляе :-)