Мне цябе абяцала восень разам з жоўтым лістом кляновым. Паміж шчасцем старым і новым Цёплым ранкам, гадзін у восем. Белым дымам цябе малявала, пакідала ў душы адгалоссе... Мне цябе абяцала восень. Толькі слова сваё не стрымала.
сумны i пранiкнёны
сумны i пранiкнёны
сумны i пранiкнёны