Са зборніка “Косаўскі зшытак”.
Пасвяжэла…
Праліўся дождж…
Паветра –
пасвяжэла.
Па небу хмарнасць шэрая –
паўзе.
Па-на дварах галосяць
пеўні – аглашэнна,
пытаюць неба –
падзявала Сонца дзе…
Пью каву я,
пад яблыняй-бабуляй…
пенсіянерачка-антонаўка мая…
Працуе – яблычкі, як дзетачак гадуе.
Пакуль – трымае з ёю нас зямля.
*+*
11 ліпеня 2014 г.