Мароз падсцёгівае папругай
Не крочу, а амаль лячу
Зямлі не чую пад сабою
Ўсё будзе так, як я хачу!
І маладзік на небе зорным
Мяне вітае – будзь здароў
Абавязкова буду сябра
Не прападай, заходзь ізноў.
Гукаць вясну з табою будзем
Хай пад нагамі снег рыпіць
Жаданні нашы не астудзіць
А значыцца павінны жыць!
Студзень 2013г.
Ўладзімір
Вось каб яшчэ аўтар
Вось каб яшчэ аўтар паклапаціўся правільна раставіць знакі прыпынку. Бо чытаць без іх цяжкавата. А верш цікавы.