Мая РАДЗіМА малая
Раен Наравлянскі!
У маіх успамінах
Ты як песня! Як казка!
Чорнай былью Чарнобыль
У жыцці тваім став,
Тонкай атамнай ковдрай
Усё навокал заслав!
Дзе квітнелі палеткі-
МіРНЫ АТАМ ляжыць!
Ён замест дапамогі
Зло пачав тут тварыць!
Шмат пакінута вёсак-
іх в зямлю закапалі,
Жыхаров як у ссылку
На чужбіну саслалі!
У чужых тых мясцінах
Яны хаты будуюць!
Аб радзіме сваей
Між тым вельмі сумуюць!
Аб лясах дзе улетку
Дары Палесся збіралі,
і аб поймах, палях
Дзе касілі, аралі...
Аб сцяжынках таемных,
Што з дзяцінства тапталі,
і аб вёсачках тых,
Што в зямлю закапалі!
і аб парку старынным
Што стаіць над ракою
Дзе ўсе святы справлялі
Усёй грамадою!
Што рака прыгажуня
Сінявокая Прыпяць
Параходав гудкамі
Больш не будзе іх клікаць.
і рачулкі- Мытва,
Салакуча,Славечна,,,
Гэта ўсёў нашых сэрцах
Застанецца навечна!
Вельми спадабалася)
Вельми спадабалася)