Хвалі лятуць,
А з далёкага воблака
Вызірне промень
Пагладзіць ёй локаны...
Мора бязмежна,
А вочы прывабныя
Зноўку ў бездань
Мяне так і цягнуць.
Хвалі лятуць,
А ля нашага востраву
Спіны дэльфінаў
Мільгаюць уранак...
Хто жа раскрыў
Што мы тутака тыдзень
Сціпла, паціху
Збіраем світанак
Хвалі лятуць,
А з далёкага горада
Тэлефануюць,
І сябры хвалюцца...
Там жа маркотна так.
Трэба вяртацца.
Толькі гляджу,
З ёй ужо не растацца.
адным словам, хэпі-энд, і
адным словам, хэпі-энд, і гэта заўсёды цудоўна.