Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака…

Сярэдняя: 4.8 (22 галасоў)

Сядзіць ля дарогі бяздомны сабака…
Старым стаў – і выгнаў яго гаспадар.
Худы і аблезлы, дварняк-небарака,
З надзеяй глядзіць ён прахожым у твар.

А людзі… Што людзі? Таксама жывёлы.
Навошта ім розум? Дарэмная рэч.
Яны не багі і зусім не анёлы:
Зірнуць на сабаку і тэпаюць прэч.

Ніхто не палашчыць, ніхто не накорміць,
Ніхто не падорыць прытулак і схоў,
Ніхто не ўратуе; усе толькі гоняць,
Шалеюць і шчэрацца горш за ваўкоў.

Былы гаспадар смажыць шкварку са смакам
І дбае аб выніках “Суперлато”,
А дзесьці ля тыну няшчасны сабака
Канае ад здрады і вые: “ЗА ШТО?..”



Очень понравилось. Правда не

Очень понравилось. Правда не все понял, но что не понял сам дофантозировал. Когда-то давно, ребенком, каждое лето отдыхал у бабушки в деревне, в Беларуси. С тех пор очень нравится белорусский язык, как он звучит. Уже сам по себе он очень поэтичен. А если еще и стих хороший - то просто слов нет. Спасибо.