Ты не пытай мяне хто вінаваты
Ў тваіх няшчасцях і кумірах,
Хай досвед твой так жудасна багаты,
Хай чорт табе не быў ніколі братам,
Але няма адказу ў тых пацірах,
Што поўняцца прысутнасцю факіра.
Ты не пытай мяне хто вінаваты,
хлусні тваёй фальшывае мігценне,
Упэўнена гучыць як пазбавенне,
Хай рай забыты, пекла не імжыцца -
Але Крывёю змыта, не вадзіцай,
Што свет узвёў сабе замест традыцый.
...Ты не пытала, не ўздыхала,
У акно глядзела, пазяхала...
астаецца толькі
астаецца толькі уздыхаць-пазіраць...