Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

А ўсё ж вінаваты і я

Яшчэ не ацэнена

А ўсё ж вінаваты і я:
Суладдзе ў прыродзе парушана.
Паменшала птушак сям'я,
I рыба бяздумна патручана.

Няма чым віну апраўдаць,
Сумленне маё зацярушана:
Баяўся адкрыта крычаць,
А толькі даводзіў нязмушана.

I я вінаваты у тым:
Без толку балотца асушана.
Напэўна, і ў слове маім
Трывога гучала прыглушана.

Што сосны трывожна шумяць,
Што ў лузе без кнігавак ціха,
Патрэбна было закрычаць,
А я, нібы пташачка, ціўкаў.



Оно очень сложное Очень

Оно очень сложное
Очень сложно учить

Дзякуй Вам за тое, што Вы

Дзякуй Вам за тое, што Вы адчуваеце і рэагуеце на тое, што спатыкае ў жыцці. Дзякуй, што Вы не застаеце раўнадушным да чужога, да нашага болю! Дзякуй Вам за гэта.

Красивое стихотворение А

Красивое стихотворение
А главное, что актуальное.
Мне понравилось.

Супер!

Супер!

Дзякуй за верш! Актуальная

Дзякуй за верш! Актуальная тэма. Марына

+1

+1

Згодны, добры верш. Толькі б,

Згодны, добры верш. Толькі б, мне здаецца не "Суладдзе" ў другім радку, а "Саўладдзе" больш падыйшло.
І "без толку" ў другім радку трэцяга слупка гучыць горш, чым "Дарэмна"...
Усё роўна добры верш.

Мне нравится

Мне нравится