У спёку пад мостам ляжыць у цяні
На ціне нядужы, стары Вадзянік,
I доўгія думкі яго чарадой,
За хваляю хваля, паўзуць над вадой.
Здаецца старому: яшчэ кагадзе
Пад поўняй русалкі дурэлі ў вадзе,
A то павыходзяць са срэбнай ракі,
Хаваюцца ў гай, у лагчыны, раўкі,
Каб плесці вянкі і прыпеўкі спяваць,
Каб хлопцаў у дзевак-дурніц адбіваць.
А зараз няма таго смаку ў вадзе,
I рэчка змялела, і гай парадзеў,
Засыпаў бульдозер лагчыны, раўкі,
Абрынуўся бераг высокі ракі,
I дзеўкі-русалкі ад бруднай вады
Даўно паўцякалі, сплылі хто куды.
Грукоча наверюе па рэйках цягнік...
Куды ж табе дзецца, стары Вадзянік!
цикава
цикава
не плохой стих в современном
не плохой стих в современном стиле