Восені кладзецца ліст журботны
На сухія з чэрвеня брады.
Неўпрыкмет у вырай незваротны
Птушкамі ляцяць мае гады.
Прамільгнулі чайкі дзён дзіцячых
Меней стала ў справах мітусні.
Прашумелі галкі дзён юначых —
Болей стала ў сэрцы цішыні.
Салаўі спатканняў вечаровых,
Бесклапотнасці былой дразды
I былой нястрыманасці совы
Зніклі з майго неба назаўжды.
Ім на змену з далечы марознай
Прыляцелі роздуму паслы:
Лебедзі турбот і спраў сур'ёзных,
Вопыту і сталасці буслы.
Ліст апаў, і снег яго прыпудрыць.
ІІрыйдзе час, і я з чужых краёў
Прычакаю птушак самых мудрых
Прычакаю белых жураўлёў.
Дзякуй за выдатныя радкі. Яны
Дзякуй за выдатныя радкі. Яны прымушаюць задумацца пра вечнае і тое, дзеля чаго мы жывем на зямлі.
З павагай, Леанід ДУБОЎСКІ.
Цудоуны верш.
Цудоуны верш.
філасоўская думка, яна
філасоўская думка, яна калі-небудзь прыйдзе ў галаву кожнаму з нас. задумаемся, а ці ўсе паспелі.... Цудоўны верш, дзякуй вам аўтар.
выдатна
выдатна
галкі ў вырай не ляцяць, яны
галкі ў вырай не ляцяць,
яны тут лагічна не да месца
праблемы тут з арніталогіяй.
праблемы тут з арніталогіяй. Совы ў вырай адлятаюць, а лебядзі, наадварот - зімуюць, ужо неяк трэба было слушна птушак падабраць, бо сам верш выдатны, але недакладнасць псуе вобраз.
паважаны спадар ці спадарыня,
паважаны спадар ці спадарыня, крыху шырэй гляньце - тады не будзе для Вас аніякіх "праблем з арніталогіяй". Бо гаворка ў вершы - пра "вырай незваротны". Спадзяюся, Вы зразумееце, калі і да Вас прыляцяць "белыя жураўлі", пра што ідзе размова...
Паклон аўтару за яго светлы і мудры талент
Мудрагелiста. Сам склад
Мудрагелiста.
Сам склад верша не дае адарвацца ад машынальнага чытання без тлумачэння - чытаць уважлiва. Святланай клiкаць крытыка. Яна гэта.
Не я, бо я Франак тутэйшы)