Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Спёка

Сярэдняя: 3.8 (6 галасоў)

Паветра трымціць
Над кустамі, над лугам;
Стаіўся дзяркач у асоках,

Павіснуў каршун
Пад нябачаным кругам —
Спёка.

Паглядваюдь коні
На грудзе мурожным,
Што цені кароткія збоку.

Касілкі ускінулі
Крыллі трывожна —
Спёка.

Прыселі касцы
На апошнім гектары
Спачыць пад вярбой высокай

I шапкамі пот
Выціраюць на тварах —
Спёка.

А сена так пахне,
Хоць чай ты заварвай
З яго пад бусліны клёкат.

I кнігаўкі плачуць,
На рыжых выгарах —
Спёка.

Падняўшы галовы,
Стагі зазірнулі
Увысь — ці няма аблокаў?

I ў люстра ракі
Разам з сонцам нырнулі —
Спёка!



Давно искала это

Давно искала это стихотворение, не знала, к сожалению, кто автор, а слышала в прочтении ведущей телебарометра, тогда поразило точное отражение истомы и неподвижности природы в жару. Спасибо автору.