Кароткасць – талента сястра,
А прастата – напэўна, цётка.
Таму – загад рабам пяра:
“Пісаць і проста, і каротка!
Не пстрыкаць словы абы як,
А працінаць адзінай фразай,
Каб не памножыць лік пісак,
Чые радкі – вушам абраза.”
Хтось лічыць: “Колькасць – гонар наш!
Напішаш больш – вышэй адзнака!”
Але я думаю інакш:
“Ці колькасць выварыцца ў якасць?”
17.02.2011
АЛЕ, з іншага боку
АЛЕ, з іншага боку
Калі прасцей і карацей,
Дык атрымаецца загад;
Або прызнанне ў дзвярэй,
Маўляў, «кахаю», або «гад».
Як чорна - белае кіно,
Плакат, рэклама і ...абрАза.
Не абразА схіляюць лоб,
А доказ веры і паразы.
А доказ мае даўжыню,
Якая дзьвум заўжды належыць!
Адзін сячэ. І на карню.
Другі пазней, калі завершыць.