Шумяць дубовыя гаі,
Усё на зямлі жывое
Як золата ўсё дарагое
Спявае вясна раўчукамі!
Парадак кахае прырода,
і там за гарой ўдалечыні –
Ляглі, балоты лагчыны
Як бастыён для народа!
Паглядзі, твар неба бялей
Калясніца вятроў з хваль
Адсвятляе неба крышталь
І грукоча Пярун: э-ге-гей!
Да спаткання сонца прыгожае!
Вярніся, шапчу я табе,
З прамянямі ў дужай руцэ
Каб квітнела краіна Даждьбожая!