Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Іван Цвірка

Іван Цвірка. Катэгорыі вершаў

Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца,
Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла
Каб знайсці, дзе галаве падняцца
Каб хворая душа спакой.

Знайсці свой сэнс, ды існаваць адзіным:
Каб чалавекам, не жывёлай быць.
Забыцца на ўсё, ды вечна быць шаслівым,
Усе пачуцці ў сэрцы зачыніць.

Ды не ўцячы, не знікнуць, не забыцца…
Не прападзеш нікуды з гэтага катла.
У багне будзеш з іншымі тапіцца,
Каб лічаныя выйшлі да святла.

Як лянотна бывае балбесу
Варушыць сваёй пятаю кропкай.
"Я, маўляў, пад свой пледзік залезу,
А вы там - хоць мурлыкайце коткай!"

Ты мой змрок разагнала каметай -
Не камячу свой час, бы газету.
Табе - дзякуй за гэта. І ведай:
Я з табой - хоць да края сусвету!

(Менск, 27.01.2016)

Мяняецца настрой мой штохвілінна,
І сьляпая злосьць вядзе ў туман.
Ну як жа ты, звычайная дзяўчына,
Мой розум з сэрцам увяла ў зман?

Ну колькі клясца мне перад сабою,
Што больш не буду сабе сэрца рваць?
Наеўся клятвай, нібы кілбасою,
Ды так, што пачало ванітаваць.

Цяпер жа - чаго варты тыя клятвы?
У маіх пачуцьцях зблытаны ўсе карты,
Пасьянс не склаўся для мяне зусім...

Я ведаю: мяне ты зразумееш!
Хаця наўрад-ці ўжо тут штосьці зьменіш...
Прымі мой lіebe dіch, перадусім...

(Менск
17.02.15
трэць на дзесятую вечара)

Я не звярну на боль страшэнны ўвагі –
Няхай баліць… Заціхне, не ўпаду.
Перажыву я боль, і злосць, і ўсе знявагі!
Мацуюся… Усмешка… Я іду!!!