Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць

Читали? сайт. Чесна-пречесна!

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі
Галоўная

Юрка Голуб

Біяграфія Юркі Голуба

Нарадзіўся 20 кастрычніка 1947 года ў вёсцы Горна Зэльвенскага раёна Гарадзенскай вобласці ў сялянскай сям'і. Пасля заканчэння філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1970) працаваў рэдактарам на Гарадзенскай студыі тэлебачання. З 1978 г. - загадчык аддзела культуры абласной газеты «Гродзенская праўда», з 1979 г. - загадчык аддзела мастацкага вяшчання Гарадзенскага абласнога тэлерадыё. Сябра СП СССР з 1971 г.

Друкавацца пачаў у раённым друку ў 1963 г., у рэспубліканскім - у 1965 г. Выдаў зборнікі паэзіі «Гром на зялёнае голле» (1969), «Дрэва навальніцы» (1973), «Векапомнае поле» (1976), «Помню пра цябе» (1983), «Сын небасхілу» (1989). Аўтар кнігі для дзяцей «У бары грыбы бяры» (1986).

Golub.jpg

Зэльвенская дарога

Сярэдняя: 4.1 (15 галасоў)

«Кляновы лісток на падвор’ечку разаслаўся.
Малады малойчык у дарогу сабраўся.
Сеў за сталом, мёду з віном напіўся,
У дарожаньку спазьніўся».

О, дайце рады,
і чаму гэта я
не папярэдзіў родную песьню:
затрымайся,
калі ласка.

Нас возера прысніла...

Сярэдняя: 4.5 (28 галасоў)

Нас возера прысніла.
Нас возера вязло.
І літасці прасіла
Кляновае вясло.

Спакойная вада.
На беразе вуголле.
А нехта спіць, відаць,
У вопратцы на голлі.

Такі спакойны міг.
Зялёны вецер лета.
Сягоння верым мы
Яшчэ мацней, чым летась.

Які трывожны міг!
І войны...
І радзіны...
І як блізняты - мы
Пад сэрцам у Радзімы.

Начное

Сярэдняя: 5 (3 галасоў)

Падрахуем грахі
У адчаі.
Быў сьляпы і глухі —
Прывячалі.

Сам сябе ты прымусь
Не вяртацца.
Дзеліш з хлусам абрус:
Значыць, здрайца.

Патураеш мане,
А ня музам,
Дык цябе не міне
Час прымусу.

Не шкадуеш бяду,
Невідушчы.
Звыкла зноў на брыду
Вочы плюшчыш.

Як жа жыць надалей –
Вось пытаньне.
Сам сабой пасьмялей
Апантана.

I зазвоніць сабор
З ласкі Бога
За тваю над сабой
Перамогу.