Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

містыка

Сярэдняя: 4.8 (22 галасоў)

Кожны дзень прачынаюсь і бачу
Свае вочы, далоні і вусны.
Быццам помер, але я не плачу,
Атрымаў невялікія плюсы.

Ёсць жаданне адчуць подых плоці.
Так хачу да сябе дакрануцца
Не для дрэнных учынкаў, наўпроці,
Але ўсё ж не магу дацягнуцца...

Дзевяноста адзін сантыметр
Раздзяліў маю душу і цела.
Паміж намі ёсць толькі паветра
І не стаць нам ужо адным цэлым.

Цела больш не адчуе пакуты
І праблему маралі ў душы.
Ну а дух не паддасца спакусам,
Што зыходзяць на цела ўначы.

Але ўсё ж такі звязаны ніткай,
Бо адлегласць нічога не значыць.
Аб'яднаныя мэтай-агіткай:
Свае сны ўраз наяве ўбачыць.



Сярэдняя: 3.4 (5 галасоў)

Пазавчарашній осьлік!

Когда 2 высшіх Я
Беседуют а чом-та,
Ля вам ж не пазванять
Хотя бы-к із Янова.

Двулікій Янус влад
У7 даёт марковкі зь.
І патаму-та над
І Тігру, мо, дэ шоськы.

Весёлый празьнік разь
У нека3х свавольніц.
І во: с Опадыщ аж
ПрыпэрЛыся сябровкі сь.

А в Кісі віноград!..
Заріс увэсь в свекольНік!
Ах, как нам ласкі дар
Пазавчарашні шкодніц!

Нам нечага й пажраць,
Акром хіба шо крошкі –
Пастылый ізалят:
Адна ж оно пірлофка.

А в пана Пантакрат
С Оранчыцав тут гондэ вж:
Так! Ты ля мне авса
Шэ вмажыш с Каралёвым?

Ну, й да, мы враз і дав
Уж кашкі в7 па-свойскі.
Замочваем жэ яксь
На ніч і, хо, горох свят!

Беззубый мой Шакал
Жавав так с пар часочкав
Цыбульнік, в общым-та.
А не каменняв горку.

І вот: счас вам баян
Сыграе аж с 5 полек.
Забудь Адрыжын падл,
Шо таньЦяВалі зь борза!

Все вселісь па вуглах!
Касяцца но на Коцю:
Да шо гэто він грат!?
Пласцінкы – й в пляс? Быз водкы й?!

Да! Былі в нас дела…
Кой-хто русалок вмочвав!



Яшчэ не ацэнена

С такой бы мертвечынк?

Луч сонца залатой
Прабіл ужэ усё ж.
І от – пад ліпк старой
Камень чё-та чёрн.

А гэто жэ но шось
Так собі чогось.
Чы, мо, посланнік звёзд
Дальніх, дарагой?

Так вот яво мы возьм
І ложым на парог,
Дзе вжэ такіх камнёв
Добрыя дзве горк.

Мы ж діты шэ й ещо:
Хто тут дэ жыв давно.
От той магніт-любов
І тегнэ Васі огнь.

Но… шо то шэ а во –
Аж прамо пуд ного?
Якася цяцька мёртв,
Плясьмасявый цвыток!

Так мы падымем, што ль?
А вдруг то калдавство?
Ха-ха! А мы ж без Бог
С ХатТабычам бы вжо.

І вдруг но взяв находк,
Как відім шэ зелёнк.
Но вжэ быз ягодок,
Как в той.

Мусово быты крот,
Шо гондэ пашэ поль!
А мы іх стережом:
Хай ловяць хоць мышов.

Нічога не паруш –
Ідзі сваім шляхом!
Ліш баджан пой в7 сёстр,
Што шлюць хазяйке квёнт.

4 падарунк былі бы бо Васюшц,
Калі б давнішня мамк
Калісь тут не жыла.

І мы распарадзівсь
Развесіць іх на ізб
І на груші стары
Са й клёнікам двайным.



Сярэдняя: 3.7 (3 галасоў)

А ў іх сляза-сляза!..
Німа зе музіка взь

Веду вас в Храм. Как Матер Божа.
Бо шо шэ можня гондэ вам.
Оно ж эгіловцэв подбросіть
Ув одноклясьніць шпань.

І вот, вжэ оскорбыв сістронку:
Куда ж ты фатаграхій нам?!
Ведь так нельзя пысать на фотках!
І мы йіх швырк ув ямк.

Да! шэ вылызны страхы в псовні.
Бо вдруг запрут оп5 ф шызарнь.
А то й відправЯць ув колодяз...
Ну, знаеш сам... дэ князь.

О так, наверно, і с пісьмом Вась,
Шо вчора лічно Таньць засЛяль.
Ну, шоп вспокойіты ту Козку,
Шо в Новый Год жэ ракДзікЛась.

Няма. Няма й СнігуРак в срак!
Ны то шо Коляды дід Мняв.
То, можэ, вы паймёце нас?
Чы шо-то я нывлад уф Сашк?