“Цвярозым быць –
Навошта жыць?!”, –
І нехта зноў жыццё камячыць,
Пачаўшы піць,
Ды гэтак піць,
Што свету белага не бачыць.
Сто грам – пачын
І за жанчын,..
А дзвесце – дзеля фанабэрства,..
А трыста –
Звонкае “чын-чын”… -
І сабутэльнікі – братэрства.
І там, і тут –
Гасцінны кут,
Дзе п’юць, не ведаючы, мусіць,
Што п’янства – спрут,
Страшэнны спрут,
Які, схапіўшы, не адпусціць…
Бліжэй, бліжэй…
Бы сотня змей,
Але ў абліччы невідзімкі…
Ды ўсё тужей,
Ды ўсё цяжэй
Яго смяротныя абдымкі…
Ізноў сям’я
І ўся радня
Спаўна рассёрбвае распусту…
Бяда твая,
Бяда мая –
Вар'яцтва горкія наступствы.
Каб не набыць
І не лячыць
Хваробу дзікага разгулу,
Не трэба піць!
Не трэба піць,
Каб у нябыт не зацягнула!
..............Лічба дня: кожны беларус летась выпіў 48 бутэлек гарэлкі.
Сорак восем бутэлек гарэлкі.
Не на нос – на душу беларуса.
Каб надрацца, як кажуць, у сцельку.
І пры гэтым – ні кроплі прымусу.
Сорак восем? І праўда? Багацце!
І пароўну ж на ўсіх падзялілі –
Уключаючы ў спіс немаўляці
І старых стагадовых рэптылій.
Сорак восем! На рыла? На брата!
Далібог, пабіваем рэкорды!
І нічога, што потым дахаты
Дапаўзаюць зсінелыя морды.
Сорак восем? І “сорак” сагрэе!
І ўсё шчырай вытворчасці гонка!
П’е “народзец” – і дзеці хварэюць,
І ад “шчасця” пакутуюць жонкі.
Сорак восем! Бядота? Брыдота?
Ці ратунак – забыўка-вадзіца –
Каб жлукціць – і не памятаць, хто ты
І з чаго закарцела напіцца?
Сорак восем? А можа ўжо годзе?
Што далей нашай нацыі “свеціць”?
Мы па п’янстве і так уваходзім
У дзясятку “мацнейшых” у свеце.
Сорак восем! Бальзам ці атрута?
Лекаванне істоты ці глупства?
Гіне дух, “алкаманіяй” скуты –
І збірае, збірае наступствы.
25.01.2014
Ёсць яшчэ каго бараніць
Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом:
П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты.
Проста так п’юць ці блізкім назло—
Яны ж вечна ва ўсім вінаваты.
Дзе прапіску знайшоў горкі змей,
Там спакою няма ўдзень і ўночы,
Усё болей няшчасных сямей
І смуткуюць дзіцячыя вочы.
Вельмі многія з нашых жанчын,
Сіл не маючы болей змагацца
За сваіх неразумных мужчын,
Пачынаюць за чарку хапацца.
І зусім незаўважна для ўсіх
Алкаголь затуманіць ім вочы.
Стане больш і зязюль сярод іх,
І дамоў сацыяльна-сірочых.
Што далей? Трэба нешта рабіць,
Бо расплата зусім ужо блізка,
Ёсць яшчэ нам каго бараніць—
Тых, хто п’е малако ў калысках.
2001г.
Ёсць яшчэ каго бараніць
Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом:
П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты.
Проста так п’юць ці блізкім назло—
Яны ж вечна ва ўсім вінаваты.
Дзе прапіску знайшоў горкі змей,
Там спакою няма ўдзень і ўночы,
Усё болей няшчасных сямей
І смуткуюць дзіцячыя вочы.
Вельмі многія з нашых жанчын,
Сіл не маючы болей змагацца
За сваіх неразумных мужчын,
Пачынаюць за чарку хапацца.
І зусім незаўважна для ўсіх
Алкаголь затуманіць ім вочы.
Стане больш і зязюль сярод іх,
І дамоў сацыяльна-сірочых.
Што далей? Трэба нешта рабіць,
Бо расплата зусім ужо блізка,
Ёсць яшчэ нам каго бараніць—
Тых, хто п’е малако ў калысках.
2001г.