Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць


Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

п’янства

Яшчэ не ацэнена

“Цвярозым быць –
Навошта жыць?!”, –
І нехта зноў жыццё камячыць,
Пачаўшы піць,
Ды гэтак піць,
Што свету белага не бачыць.

Сто грам – пачын
І за жанчын,..
А дзвесце – дзеля фанабэрства,..
А трыста –
Звонкае “чын-чын”… -
І сабутэльнікі – братэрства.

І там, і тут –
Гасцінны кут,
Дзе п’юць, не ведаючы, мусіць,
Што п’янства – спрут,
Страшэнны спрут,
Які, схапіўшы, не адпусціць…

Бліжэй, бліжэй…
Бы сотня змей,
Але ў абліччы невідзімкі…
Ды ўсё тужей,
Ды ўсё цяжэй
Яго смяротныя абдымкі…

Ізноў сям’я
І ўся радня
Спаўна рассёрбвае распусту…
Бяда твая,
Бяда мая –
Вар'яцтва горкія наступствы.

Каб не набыць
І не лячыць
Хваробу дзікага разгулу,
Не трэба піць!
Не трэба піць,
Каб у нябыт не зацягнула!



Сярэдняя: 3.9 (12 галасоў)

..............Лічба дня: кожны беларус летась выпіў 48 бутэлек гарэлкі.

Сорак восем бутэлек гарэлкі.
Не на нос – на душу беларуса.
Каб надрацца, як кажуць, у сцельку.
І пры гэтым – ні кроплі прымусу.

Сорак восем? І праўда? Багацце!
І пароўну ж на ўсіх падзялілі –
Уключаючы ў спіс немаўляці
І старых стагадовых рэптылій.

Сорак восем! На рыла? На брата!
Далібог, пабіваем рэкорды!
І нічога, што потым дахаты
Дапаўзаюць зсінелыя морды.

Сорак восем? І “сорак” сагрэе!
І ўсё шчырай вытворчасці гонка!
П’е “народзец” – і дзеці хварэюць,
І ад “шчасця” пакутуюць жонкі.

Сорак восем! Бядота? Брыдота?
Ці ратунак – забыўка-вадзіца –
Каб жлукціць – і не памятаць, хто ты
І з чаго закарцела напіцца?

Сорак восем? А можа ўжо годзе?
Што далей нашай нацыі “свеціць”?
Мы па п’янстве і так уваходзім
У дзясятку “мацнейшых” у свеце.

Сорак восем! Бальзам ці атрута?
Лекаванне істоты ці глупства?
Гіне дух, “алкаманіяй” скуты –
І збірае, збірае наступствы.

25.01.2014



Яшчэ не ацэнена

Ёсць яшчэ каго бараніць

Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом:
П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты.
Проста так п’юць ці блізкім назло—
Яны ж вечна ва ўсім вінаваты.

Дзе прапіску знайшоў горкі змей,
Там спакою няма ўдзень і ўночы,
Усё болей няшчасных сямей
І смуткуюць дзіцячыя вочы.

Вельмі многія з нашых жанчын,
Сіл не маючы болей змагацца
За сваіх неразумных мужчын,
Пачынаюць за чарку хапацца.

І зусім незаўважна для ўсіх
Алкаголь затуманіць ім вочы.
Стане больш і зязюль сярод іх,
І дамоў сацыяльна-сірочых.

Што далей? Трэба нешта рабіць,
Бо расплата зусім ужо блізка,
Ёсць яшчэ нам каго бараніць—
Тых, хто п’е малако ў калысках.

2001г.



Сярэдняя: 3 (2 галасоў)

Ёсць яшчэ каго бараніць

Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом:
П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты.
Проста так п’юць ці блізкім назло—
Яны ж вечна ва ўсім вінаваты.

Дзе прапіску знайшоў горкі змей,
Там спакою няма ўдзень і ўночы,
Усё болей няшчасных сямей
І смуткуюць дзіцячыя вочы.

Вельмі многія з нашых жанчын,
Сіл не маючы болей змагацца
За сваіх неразумных мужчын,
Пачынаюць за чарку хапацца.

І зусім незаўважна для ўсіх
Алкаголь затуманіць ім вочы.
Стане больш і зязюль сярод іх,
І дамоў сацыяльна-сірочых.

Што далей? Трэба нешта рабіць,
Бо расплата зусім ужо блізка,
Ёсць яшчэ нам каго бараніць—
Тых, хто п’е малако ў калысках.

2001г.