Таццяна Станюш

Таццяна Станюш. Катэгорыі вершаў

Бог каханьне каханне боль восень жыццё адзіноцтва вёска вайна зіма мінулае роздум гумар лета

Адзіны Бог.

У багатых вілы і палацы,
Маёмасць беднага- каморка,ложак.
Дзесці зіхацяць агнямі пляцы,
А нехта збіў свой ганак з дошак
Ды толькі боль аднолькава засверліць,
І плоць аднолькава трухнее,
І толькі той,хто ў вечнасць верыць,
Шанс безсмяротнасці займее.
Паваліцца адзін пад плот,
Другі-у шыкоўнай дамавіне.
Ніхто з іх не адчыне рот,
Інедры над сабой не здзвіне.
Кагосці ўспомняць дзеці,унукі,
Але яны тут ,як усе не вечныя,
А дзесці падграбаюць рукі
Зямныя скарбы не дарэчныя.
Адзін у плітах мрамарных ляжыць.
Цяжарам ён на грудзі лёг,
Другі пад бэзам ціха спіць,
А для дваіх адзіны Бог.

Пакінуць водгук

Белы квадрат

Белы квадрат не быў бы квадратам,
каб не суседнічаў з чорным.
Свабода дзякуе кратам,
раўніна мясцовасьцям горным.
Каб не гора,хто б шчасьце пазнаў?
Атэіст падзякаваў Богу:
Каго б без Цябе адмаўляў ?
У бездарожжы шукаем Дарогу.

Пакінуць водгук

Бог

Двое сляпых у адчаі прычыталі:
Памілуй нас,Давідаў сын.
Цізможыш зрок нам даць?пыталі,
Застаўся шанс у нас адзін.
Спытаў Хрыстос:Ці верыце ў гэта?
Не бачылі вы з нараджэння.
Верым у цябе ,Уладар сусвета.
Ітут жа цуд прыйшоў імгненна,
Святло ўбачылі нарэшце.
Па веры іх ім дадзена было.
Прыйдзе і да вас яно,паверце,
Як да дваіх сляпых прыйшло.