Лілі Заічы

Адхаркаю любоў

Я адхаркаю любоў…
“У нас больш не будзе зноў”…
Больна. З воплямі крыві
І з усімі марамі…
Рэч насамрэч не твая –
Хто я, дзе я і чыя.
І мая справа не ў тым,
Кім і як ты даражыў.
І што бачна там, здалёк?
Я не дрэнны матылёк
І я збочу ад цябе.
Ты не мой?! Ты не па мне !!!

Пакінуць водгук

Ажур

Я з пэўнай увагай глядзела,
Як хваля йшла праз усё цела,
Ажурны квет у вены склаўся,
Такі нідзе не сустракаўся.
У табе цяклі фарбы з крывёю.
Я бачыла цені настрою.
І вочы твае залівалі
Пяшчоту ў зрэнкі.

Намовіў ты мне – гэта шчасце –
Быць разам у свет і нянасце.
Я толькі табе хачу верыць,
Дазволь за табой крокі мерыць!
Дазволь ісці разам з табою
На роўных … крыху за спіною.

Пакінуць водгук

Але

Але..!
Чуеш мяне? –
Маўчанне…
Няўжо пачынаецца так
Прывітанне?

Дзякуй табе,
Світанне.
Мары на даху,
Спатканне…
З лёту і з маху
Мы – зоры
Рвалі, краналі,
Гублялі.
Даволі!
Дзякуй вялікі
( За зоры ).

Ружа ў небе –
То сонца.
Ён шэпча словы,
Замоўца …
Слых мой крануты.
І я буду верыць.
Але можа досыць
Атруты?

Але..!
Чуеш мяне? –
Маўчанне…
Няўжо пачынаецца так
Развітанне?

Не.
Мне сэрца, як ты,
Ніхто не кране.
Скажы,
Ці чуеш
ТЫ МЯНЕ?

Пакінуць водгук

Белыя крылы

Я веру сваім белым крылам,
яны трапечуцца ў клетцы,
яны ў змове з маім сэрцам.
А ты ніколі не ілжывы!
Ты толькі ласкавы і добры.
Я так кажу – што ток шматвольтны
і моцны ціск майго настрою.
Я мрою, я люблю, я мрою.
І на ўсю моц, якую маюць,
мае пачуцці адчуваюць!!!