Вершы беларускіх паэтаў

Нацыянальны паэтычны партал

Уваход

Раiм наведаць

Антисептик октенисепт купить в москве www.deznet.ru.
Проекты недорогих каркасных домов balka.studio/proekty-domov.

Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь

Лічыльнікі

Франак Нырка

Сярэдняя: 3.4 (29 галасоў)

Слоў лішніх не гавары.
Ты чуеш – голас мой знік
нідзе
Толькі нідзе, дзе без цябе,
дзе не вярнуць.

Ноч возьме сьлёзы дажджу
Не спёка, не ухаджу,
ў вадзе,
Не пакідай, не забывай.
Я так хачу.

Ты можаш - мяне не любіць.
Ты будзеш - масты прахадзіць.
Ты ведаеш - як шкадаваць.
Не спаліць на дажджы - крок назад.

Слоў меней маю ў цябе.
І меней любіш мяне,
тваю,
мову тваю, душу тваю,
што не вярнуць.

Хай будзе нешта маё
Хай ладны будзе настрой.
Тваю
мову тваю, душу тваю
я не спалю.

Ты можаш - мяне не любіць.
Ты будзеш - масты прахадзіць.
Ты ведаеш - як шкадаваць.
Не спаліць на дажджы - крок назад.



Сярэдняя: 3.8 (28 галасоў)

Гляджу, як слуп на манітор,
Чытаю слушныя заўвагі.
Даю і сам іх, калі што
даволі вартае увагі.

А за акном зіма і снег.
І не такі ўжо сумны горад.
Чаго ў кватэры так сядзець?
Цікавей больш ля манітора.

У ім увесь амаль што свет.
Пакой астатні надта цёмны.
Але ж ізноў бялее снег...
На ім няма слядоў і словаў.

Ідуць у розныя канцы,
і з тых канцоў сюды ж прыходзяць
суседзі, госьці іх, маі...
Ну дастаткова, далеч.
Хопіць.)))



Сярэдняя: 2.9 (17 галасоў)

Прабачце мне, што я спытаю
Не афіцыйна, проста так:
- Ці праўда, што ўжо дазваляюць
На «Бангалор» казаць – «НЕ ТАК»?

Я чуў пра гэна дазваленне
Па тэлевізары сваім.
І не ад простых захапленняў,
А з захаплення прад адным.

Дапамагчы яму адному,
Заўсёды праваму ва ўсім
Хачу на плошчы перамоваў,
Якая вызначана ім.

Ці гэным я не падтрымаю
ПРАВАДЫРА ўсіх часоў?
Мо, нават, зараз размаўляю,
І бараню яго сыноў?

Мо бараню «Звязду», як сонца?
Мо бараню урад і суд?
Парлямент мо? Я ж абаронца...
Так, «Бангалор» яшчэ не тут.

Але чаму не тут? Дазвольце.
Я ж не кідаюся на дрот.
Я Вам пішу, і не свавольце.
Бо я магчыма нават «крот».

Патрэбна знішчыць нават словы?
Маўкліва топаць і стаяць?
Дзе ВАМ народзяць прапановы,
Каб добра спаць і працаваць?

Нашто збірацца ўсім мірам
У адным месцы, у натоўп?
У ГЭТЫМ Я НЯ ЗГОДНЫ З ТЫНАМ!!!
Таму, што тын не вабіць зрок.

І ворах правілаў, стандартаў
Нашкодзіць болей, чым адзін.
Стандарт уласны – жыць у працы
Перш над сабой, перш над сваім!



Сярэдняя: 3.5 (17 галасоў)

Было то шмат гадоў таму,
Калі наш сын яшчэ і не наведваў школу.
Купілі тэлевізар мы ў сям’ю,
Ды з пультам, ўпершыню , да слову.

Глядзеў наш хлопчык тэлевізар і ўсё.
А мы тым часам справамі займалісь.
Пазней узялі пульт і штосць не то.
Якім та чынам, яго неяк сапсавалі.

Але ж не разумеем, што і як.
Таму пытаем у свайго малога.
Мо ты пульт «трыбушыў» па ўсяк,
Таму з яго не возьмеш анічога?

“Не”- кажа Саша:”Не чапаў яго”.
-А мабыць яго скінуў на падлогу?
-Я Вам кажу, што не чапаў і ўсё.
-Чаму ж тады пульт не працуе ўвогул?

Пыталіся яшчэ, ці не было
Як недарэчнасці здарэння.
Напрыклад - сам ён падаў мо?
Альбо яшчэ ёсць тлумачэнне?

Размова не сканчалася- у тупіку сям’я.
Знайшла ўсім выйсце наша “кнопка”:
“Калі Вы хочаце, каб адказаў, што я;
Дык я пульт сапсаваў” – і кропка.