Пётр Шакола

Пётр Шакола. Катэгорыі вершаў

думкі разважанне каханне патрыятызм памяць жанчына вершы для дзяцей філасофія час гумар каханьне жыццё паэтам прырода вясна творчасць

No problem

Я з табою спаткаюся зноўку,
Як было ўжо не раз і не два.
Толькі мала з сустрэчы той толку:
Не адкрыецца кнігі глава.

Чысты аркуш паперы між намі.
Што пісаць? – не знаходзіцца слоў.
Наш раман разляцеўся лістамі:
Вецер здзьмуў водар казак і сноў.

Кожны з нас – у сваіх інтарэсах,
Кожны мае і песціць свой бзік.
Што памерла – ізноў не ўваскрэсла,
І прасіць – не зрухнецца язык.

Я з табою спаткаюся зноўку,
Як было ўжо не раз і не два.
Пасядзім,пажартуем.А толку?..
No problem! Няхай не баліць галава.

Пакінуць водгук

Пётр Шакола

І верціцца Зямля

Прайшоўшых дзён
патрэбу не шукаю.
І можна, мусіць, так сказаць:
мінаюць дні, гады мінаюць,
канца ім краю не відаць.

Праходзіць дзень,
другі, трыццаты..,
сплятаюць стройны карагод.
Святкуем мы якіясь даты,
але не спынім часу ход.

Аднак жа дні
бясследна не канаюць,
не адбываюць некуды ў спакой,
у тумане год бязбрэжным не знікаюць –
а застаюцца ў памяці людской.

Вось дзень прайшоў,
гадзіннік адлічыў “дванаццаць”,
на змену дню на нівы ноч сышла.
Адходзіць дзень,
каб раніцою зноў вяртацца.
Праходзяць дні –
і верціцца Зямля.

Пакінуць водгук

І трэба жыць.

На свеце праўда ў нас адна:
Жыццё – ёсць барацьба, яно ж – гульня.
А гэта значыць: трэба жыць,
І ў той гульні настырным быць,
Імкнуцца перамогі. А праіграўшы, не стагнаць,
Вучыцца паражэнне з годнасцю ўспрыняць,
Зрабіць высновы, мудрым быць,
Знайсці свой шлях - і трэба жыць.

Заўжды вучыся у людзей,
Не прыніжай другіх ніколі.
Не бойся страчаных надзей,
І беражы старых друзей.
Ды колькі б ні здаралася падзей -
Сумленным будзь - і Бог пакрыўдзіць не дазволіць.

Не імітуй каго б там ні было,
Самім сабой заўсёды заставайся.
А каб паболей аптымізму прыбыло,
Займіся спортам і няўзгодам не здавайся,
Гартуй свой дух і моц для перамогі –
І трэба жыць, і выбіраць шляхі-дарогі.